Ve o ordunun efradından bir yıldız olan güneşimizin seyyarelerinde ve zeminimizdeki vazifelerinin delalet ve ihtarıyla, güneşin sair arkadaşları olan yıldızların bir kısmı âhiret âlemlerine bakarlar ve vazifesiz değiller; belki bâki olan âlemlerin güneşleridirler. Asa-yı Musa ( 197 )
Bir kısım yıldızlar için ahiret alemlerine baktığı ve baki olan alemlerin güneşleri olduğu ifade ediliyor. Fesubhanallah! Doğrusu nasıl anlayacağımı bilemedim ama aklıma gelen ilk mana şu ki :
İnsan bu KAİNATIN bir misal-i musağğarı olduğuna göre insandaki herşey de kainatta var demektir. Bu anlamda insanın bekaya bakan, bakiye müştak olan cihazat-ı maneviyeleri var ki acaba insandaki bu beka isteyen cihazat-ı maneviyesinin kainattaki ifadelenişi üstadın burada bahsettiği yıldızlar mıdır diye düşündüm.
Beni bu fikre iten şey ise Marifetnamede bahsedilen seyyarelerin insanların bazı cihazlarıyla ilişkilendirilmesi oldu. İbrahim Hakkı hazretleri “Ay vezir, utarip kâtip, zühre sâzende, merih asker, müşteri kadı, zühal hazinedâr benzeridirler.” Gibi ifadelerle merkür’ün iletişim, öğrenme gibi kabiliyetlere Mars’ın savunma, savaşma, mücadele gibi kabiliyetlere, Jüpiter’in bilgelik, ilim, ahlak gibi erdemlere, Venüs’ün keyfe, güzelliğe baktığına dair işaretlerde bulunuyor. Geniş bir konu ama özetle yıldızların insanların tabiatına, istidatlarına bakan taraflarından uzunca bahsediliyor Marifetnamede.