| en mühim bir maraz-ı ruhî
(Lem’alar/165) |
herkese muhalif olarak bütün kuvvetimle kaçtığım | Kur’anın feyziyle anladım | bütün kuvvetimle elinden geldiği kadar çalıştığım | eyleme dönüşü ve ifadelenisi |
| şan ü şeref | ziyade hüsn-ü zan ve teveccüh-ü nâs | ne kadar zararlı | nefs-i emmaresiyle mücadele edip, | hem has kardeşlerinin onun hakkındaki hüsn-ü zanlarını reddedip o has kardeşlerinin hatırlarını kırması |
| ve enaniyetli hodfüruşluk | ve şahsını medh ü senadan | ve ne kadar faidesiz | mahviyet etmek ve benliği bırakmak | ve yazdığı cevabî mektublarında onların kendi hakkında medihlerini ve ziyade hüsn-ü zanlarını kırması |
| ve şöhretperestlik | ve kendini manevî makam sahibi olduğunu bilmekten | ve manasız | ve tasannu ve riyakârlık yapmamak | ve kendini faziletten mahrum gösterip bütün fazileti Kur’anın tefsiri olan Risale-i Nur’a ve dolayısıyla Nur şakirdlerinin şahs-ı manevîsine verip kendini âdi bir hizmetkâr bilmesi |
Cenab-ı Hakk’ın inayetiyle dünyada muvakkat şan ü şeref ve enaniyetli hodfüruşluk ve şöhretperestlik ne kadar zararlı ve ne kadar faidesiz ve manasız olduğunu hadsiz şükür olsun ki, Kur’anın feyziyle anlamış bir adam, o zamandan beri bütün kuvvetiyle nefs-i emmaresiyle mücadele edip, mahviyet etmek ve benliği bırakmak ve tasannu ve riyakârlık yapmamak için, elinden geldiği kadar çalıştığına ona hizmet veya arkadaşlık edenler kat’î bildikleri halde ve yirmi seneden beri herkes kendi hakkında hoşlandığı ziyade hüsn-ü zan ve teveccüh-ü nâs ve şahsını medh ü senadan ve kendini manevî makam sahibi olduğunu bilmekten herkese muhalif olarak bütün kuvvetiyle kaçtığını, hem has kardeşlerinin onun hakkındaki hüsn-ü zanlarını reddedip o has kardeşlerinin hatırlarını kırması ve yazdığı cevabî mektublarında onların kendi hakkında medihlerini ve ziyade hüsn-ü zanlarını kırması ve kendini faziletten mahrum gösterip bütün fazileti Kur’anın tefsiri olan Risale-i Nur’a ve dolayısıyla Nur şakirdlerinin şahs-ı manevîsine verip kendini âdi bir hizmetkâr bilmesi kat’î isbat ediyor ki; şahsını beğendirmeğe çalışmadığı ve istemediği ve reddettiği
~RN-Emirdağ Lâhikası 1/280~